Xogando cos prexuizos do ollo, a plástica da en artellar artificios que, as veces e de xeito deliberado, aparcan toda relación co debuxo, a sensualidade da liña ou o recurso da narración. Sen esquecela. En todo caso, gústame a idea dunha peza que xurde, lóxica, sen esforzo, do propio material, sen unha tese que demostrar ou algún apriori que obedecer. Unha…